کزازي با بيان اينکه بيدل فرزانه سرود است افزود : در سرودههاي بيدل ما با جهانشناسي سخن روبرو هستيم که در سرشت و ساختار گونهاي جهانشناسي پندارانه است.
وي با بيان اينکه بيدل پيش از آنکه فرزانه، انديشمند و جهانشناس باشد هنرمند، سخن آفرين و پيوسته پندار است تصريح کرد: منظور از حکيم سخن بودن بيدل اين نيست که او انديشههاي جهانشناسانه خود را در سخن ريخته است بلکه جهانشناسي بيدل بر پايه سخن او پديد آمده است و جهان در سخن او شعري است که هر زمان ميتوان آن را از نو سرود.
کزازي با بيان اينکه بيدل ميکوشد بنمايههاي هنري خود را در شهر خويش بجويد گفت: من تنها يک نفر را در ادب پارسي ميشناسم که با شيوهاي با بيدل در اينگونه از جهانشناسي پندارانه سنجيدني است و او شروان خاقاني است.
کزازي با اشاره به اينکه خاقاني هم فرزانه سخن است هم انديشمند هنر افزود: با اين حال داستان بيدل حتي در سنجش با خاقاني برتر است و بيخود نيست که او را پير معنا ناميدهاند.
وي ضمن اشاره به اينکه بيدل پير معنا است افزود: آن معنايي که او در او پير است هژير، فرخنده وير، سرآمدي سترگ معنايي است که در قلمرو جهانشناسي پندارانه و شعري کاربرد دارد.
کزازي افزود: اگر سخنسنجان، ادبدانان، زيباشناسان شعر سرودههاي بيدل را از ديد آفرينشهاي هنري، بسترهاي پندار و بنمايههاي ادبي بسنجند به گونهاي جهانشناسي شگفت خواهند رسيد.
وي با بيان اينکه خواستگاه هنر پندار است گفت: هنرمند و سخنور آزاد است به هر شيوهاي که ميخواهد بپندارد و انديشه هنگامي کاربرد هنري مييابد که با پندار همراه شود و بيدل چنين شاعري است./115
انتهای پیام/